Vanaf nu zijn al mijn blogs te lezen op elmavonk.wordpress.com

Vanaf nu zijn al mijn blogs te lezen op: elmavonk.wordpress.com

Breng dus een bezoekje aan elmavonk.wordpress.com en laat een reactie achter :-)

Trip naar de Farne Isles Part 2

Na een paar uur rond de prachtige eilanden gevaren en genoten te hebben van al het moois arriveerden we bij Inner Farne, één van de twee eilandjes waar je aan land mag. 

Innerfarne met voor het gebouw al vele zeevogels

Rondom de boot vlogen al veel noordse sterns die recht het water in doken. Eenmaal aan land werden we meteen belaagd door de sterns. Zij zaten namelijk te broeden op de nesten, die vlak naast het pad lagen en soms zelfs op het vlonderpad. Die petjes hadden we niet voor niets op, ze pikten echt op je hoofd. Au.....

Overal waar je keek zag je de noordse sterns vliegen, duiken, broeden, paren, rusten, zitten, jagen....

wie wil mijn net gevangen, verse garnaal ?

Nu kan ik wel  van alles en nog wat over de noordse stern vertellen, maar dat kan iedereen zelf ook vinden op internet. Ik vind het leuker om wat wist-je-datjes te vertellen. Want wist je dat een noordse stern tijdens zijn leven gemiddeld 800.000 km afgelegd heeft? Dat dit de afstand is tussen de aarde en de maan en weer terug? Wist je dat hij niet voor niets de kampioen is onder de trekvogels? En dat de oudste noordse stern 26 jaar is geworden (voor zover bekend)? En dat deze in zijn hele leven minstens die 800.000km moet hebben gevlogen? En wist je dat de mannelijke sterns de vrouwen versieren met visjes? Dat degene die het mooiste en grootste visje heeft de beste kandidaat is? Dat liefde dus ook bij de noordse sterns door de maag gaat?

Hier en daar lagen ook wat eidereenden te broeden. 

vrouwtje eidereend op het nest

Wist je dat de eidereendendons gebruikt in onze dekbedden, na het broedseizoen op IJsland geraapt wordt uit de nesten van de wilde eidereenden? En dat eidereendendons het dons is, wat de eidereend bij zichzelf van de borst plukt om er een heerlijk warm nestje van te maken, waarin het vrouwtje haar eieren legt? Dat het dons de eieren en kuikentjes moet beschermen tegen de koude IJslandse wind en dus niet mag wegwaaien? En dat speciaal bevoegde ‘boeren’ de nesten beschermen tijdens het broedseizoen tegen roofdieren? Dat nadat de vogels zijn gevlogen men op pad gaat om dit dons te rapen? Dat er jaarlijks ca. 500.000 eidereendpaartjes broeden op IJsland en dat er in elk nestje ca. 15 gram eidereendendons zit? En dat de hoeveelheden dons die zo gewonnen worden, dus zo beperkt zijn en dat, in combinatie met de bijzondere eigenschappen van dit eendendons, het dekbed tot een duur product maakt? En dat wat duur is, graag goedkoop(er) nagemaakt wordt? Denk daar eens aan als je onder je goedkope donzen dekbed ligt....

Ook zaten er een aantal kuifaalscholvers op het eiland.

Veel zaten op het nest te broeden.

Wist je dat kuifaalscholvers wel worden waargenomen in Nederland, maar hier niet broeden? Dat in het voorjaar van 2011 een paartje kuifaalscholvers voor het eerst heeft geprobeerd te broeden in Nederland, op een strekdam bij Neeltje Jans in Zeeland? Dat toen het paartje kuifaalscholvers even weg was om een hapje te eten, een gewone aalscholver nestmateriaal uit hun nest weg pikte? Dat men niet weet of er ooit eieren zijn gelegd in dit nest? Wie weet lukt het ooit eens !

Langs de rand van het eiland zaten veel zeekoeten.

Wist je dat zeekoeten geen nest bouwen, maar hun enige ei tussen hun poten uitbroeden? En dat de zeekoet ieder jaar op precies dezelfde vierkante decimeter terugkeert, soms 20 tot 30 jaar achtereen? En dat zeekoeten monogaam zijn? Dat ze, na een winter lang over zee te hebben gezworven en elkaar in het voorjaar weer ontmoeten, zichtbaar blij zijn? Dat ze elkaar dan dagenlang liefkozen door met de snavel door elkaars veren te kroelen? En dat ze hele scherpe ogen hebben, zo scherp dat ze hun partner al op een afstand van een paar 100 mtr kunnen zien aankomen en herkennen?

Wat is dit mooi zeg. die rotsen vol met zeekoeten en aalscholvers. En ze trokken zich niets van alle mensen aan! Al lag je er vlak voor op je buik te fotograferen, ze vonden alles best. 

We genoten met volle teugen en kwamen ogen (en tijd) tekort, maar we kwamen tenslotte voor de papegaaiduikers. En die waren er volop....

 











 



 

 

Wist je  dat  de mannelijke papegaaiduiker door zijn gekleurde bek tegen die van het vrouwtje aan te wrijven en te kirren, hij het vrouwtje het hof maakt? En dat de papegaaiduiker met behulp van zijn snavel en vleugels een hol graaft van wel een meter diep? En dat ze nadat ze een kleintje op de wereld hebben gebracht, ze de winter apart doorbrengen in de koude wateren van de Atlantische Oceaan? En ze elkaar in de lente weer op de klif ontmoeten? Dat ze wel 30 kleine visjes tegelijkertijd in hun snavel kunnen dragen als ze terugkeren om hun jong te voeden? En dat hij kan blijven vissen, terwijl de vis die al gevangen is nog in zijn bek vastgehouden wordt? En wist je dat het jong al na 40 dagen zich 's nachts in het water gooit vanaf een hoge klif, om te vermijden dat een zeemeeuw hem te pakken krijgt?  En dat het diertje dan zo snel mogelijk de volle zee in zwemt, waar het wacht tot zijn verenpak volledig is? Wist je dat het jong 2 jaar na geboorte terugkeert naar de kliffen waar hij geboren is en daar 3 zomers lang de kolonie zal bewaken, voornamelijk de ingangen van de holen waarin de kleintjes verscholen zitten? Dat hun aantal hard afneemt door afname van voedsel, klimaatveranderingen en overbevissing? Dat dit helaas bij heel veel zeevogels het geval is?

Harry in actie

De tijd vloog en we moesten rennen om op tijd de boot te halen. Want die vaart gewoon weg, of je wel of niet aan boord bent! In de haven teruggekomen was het inmiddels eb en lagen de bootjes al bijna op het droge.

Daarna met de bus weer terug naar de boot, die om 16 uur weer zou vertrekken richting IJmuiden. In de bus al vluchtig gekeken naar de foto's en het was heerlijk nagenieten van de fantastische middag. Eenmaal terug op de boot eerst op het voordek kijken hoe de boot de haven uitvoer en met nu al een licht gevoel van heimwee lieten we Newcastle achter ons.

 

een mooie ruine langs de "port of Tyne"

Een verstekeling aan boord?

Na een tijdje te hebben genoten van het prachtige uitzicht, hebben we aan boord een heerlijke pizza gegeten. Om 21 uur zijn we moe, maar voldaan ons bedje ingedoken. De volgende dag waren we al weer vroeg op het observatiedek, want vlak voor de kust bij IJmuiden ligt een windmolenpark in zee waar regelmatig bruinvissen en dolfijnen gespot worden.

Helaas voor ons waren er geen bruinvissen en dolfijnen te spotten. Algauw voeren we de haven van IJmuiden binnen en voordat we het wisten zaten we weer in de auto terug naar huis. Wat een prachtig weekend was dit...en wat een onvergetelijke ervaring! Eén van de mooiste vogels in zijn originele habitat te zien is zo mooi ! En dankzij Marco en Eva van Delta Safari hebben we dit kunnen meemaken.......

Trip naar de Farne Isles part 1

Al een tijdje denk ik er over om een blog te maken. Ik ga zo vaak op stap met de camera, maak veel foto's en maak wel eens wat mee. Natuurlijk kan ik mijn foto's plaatsen op Facebook of twitter of zelfs op onze website, maar ik kan er geen verhaal bij schrijven. Nu toch maar eens opgezocht hoe je een blog moet maken en proberen maar. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Mijn 1e blog zal gaan over de Farne Isles, een groep eilanden voor de kust van Engeland, iets ten noorden van Newcastle. Hoe kwamen wij erbij om hier naar toe te gaan? Het is tenslotte niet dicht bij huis. In augustus 2012 brachten wij een bezoek aan de Dutch Bird Fair in de Oostvaardersplassen. Wat is de Dutch Bird Fair? Het grootste natuurevenement van Nederland, met meer dan 100 stands waar bedrijven, instanties, verenigingen, natuurbeschermers en goede doelen zichzelf presenteren. Er zijn 3 tenten waar de hele dag door presentaties, lezingen en workshops worden verzorgd, en er zijn tientallen wandelexcursies de Oostvaardersplassen in. Kortom..., natuurbeleving in de meest brede zin van het woord! In één van die stands stond de organisatie Delta Safari. Delta Safari doet wat de naam zegt; ze organiseren safari's in de Delta. Bij safari's ga je op zoek naar wilde dieren in de natuur; te denken aan bruinvissen, dolfijnen, zeehonden en zeevogels! De gebieden waarin de tochten zijn, zijn het Nederlandse Deltagebied, de Voordelta en de Noordzee! Wij raakten aan de praat met Eva en Marco, de eigenaars van Delta Safari. En met hun enthousiaste verhalen maakten ze ons al gauw nieuwsgierig naar de excursies. Thuis aangekomen gauw gekeken op hun website www.deltasafari.nl en daar vonden we een aantal interessante excursies, o.a. een trip naar de Farnes, op zoek naar Papegaaiduikers. Die wilden we zo graag eens zien, dus al gauw hadden we deze trip geboekt. En afgelopen 31 mei was het zover. Om 15 uur werden we verwacht in IJmuiden bij de terminal van DSDF Seaways. Het weer zat goed mee, de zon scheen, maar er stond een flinke wind. In de hal gauw ingecheckt en kregen we toegang tot een 2-persoonshut nr. 760 op dek 7. Een ruime hut met zelfs een zitje, een douche en toilet.

Het was echt een enorm schip met wel 10 dekken, restaurants, cafes, bioscoop, casino, sauna, sportzaal, winkels, enz.

Er waren zijdekken, maar er was ook een observatiedek En je raadt het al, daar brachten wij het grootste deel van de tijd door. Het was nog steeds heerlijk weer en totdat de boot uitvoer vermaakten wij ons prima op het dek in de zon.

Er vlogen genoeg meeuwen en visdiefjes rond om ons te vermaken. Deze meeuw was lekker aan het badderen

Om 17.30 uur voeren we onder begeleiding van een mars muziekje de haven van IJmuiden uit en kozen we ruim sop. Wat een zicht zeg. Het werd wel kouder en mistiger, maar we bleven toch buiten. We wilden niets missen.

Toen het echt te koud was hebben we de boot verkend, wat gewinkeld, koffie gedronken in het cafe en een lezing gevolgd bij het infocentrum van de Britse organisatie ORCA over haar werk en over de waarnemingen die ze doen tijdens de overtochten tussen IJmuiden en Newcastle. Zij varen het hele seizoen mee op diverse veerboten, om waarnemingen van zeezoogdieren te verzamelen. In de Sportsbar kregen we een uitleg van Marco over wat ons te wachten stond dit weekend. 

Na een nachtje lekker slapen stonden we om 6 uur alweer aan het dek om hopelijk witsnuitdolfijnen te spotten en vogels zoals o.a. deze Jan van Gent.

Om 10 uur voeren we de haven van Newcastle binnen, het weer was grijs, mistig en het motregende. Het was gelukkig wel windstil, in tegenstelling tot aan de Nederlandse kant.

Gauw uitchecken en naar de bus die ons naar Seahouses zou brengen. Onderweg knapte het weer op, het regende niet meer. Na een rit door het mooie landschap van Northumberland van ong. 45 minuten kwamen we in Seahouses aan waar we een uurtje konden rondwandelen voordat we naar de eilanden zouden varen. Een uur was ook meer dan genoeg, want er was niet veel te zien in dit kleine dorpje. Gauw even wat kaarten gekocht, wat eten en drinken en natuurlijk een pluche puffin sleutelhanger voor aan mijn fototas.

het mooie golvende landschap

Seahouses, waarvandaan de boten naar de eilanden vertrokken

In de haven was ook genoeg te zien. Op het rotsachtige strandje liepen behalve de vele zilvermeeuwen, ook wat steenlopertjes, scholeksters en eidereenden rond. 

Scholekster

Paartje eider

de spreeuw zat te wachten op wat te snacken

In de verte zagen we de Farne Isles liggen en....blauwe lucht !

In de bus had Eva petjes uitgedeeld omdat de Noordse Sterns inmiddels op eieren zitten en dat betekend aanvallen als je te dichtbij komt. Ze kunnen je dan behoorlijk verwonden op je hoofd. En tevens is dat petje ook je toegangsticket tot het eiland. Al gauw kwam de boot eraan, een kleine catamaran, de Serenity II, die ons naar de eilanden zou brengen.

Instappen en wegwezen. De Farne Isles liggen ong. 5 km uit de kust en bestaan uit ruim 20 kleine eilandjes waarvan je er 2 mag bezoeken, Innerfarne en Staple Island. De Farnes bieden een uniek broedbiotoop voor bijzondere vogelsoorten zoals alken, zeekoeten, drieteenmeeuwen, noordse- en grote sternen en kuifaalscholvers.

Maar natuurlijk spreken de clowneske papegaaiduikers het meest tot de verbeelding.

Ook staan de eilanden bekend om de vele vuurtorens, een mooi gezicht. Tijdens het varen naar de eilanden sloegen de golven over de boot heen, dus het was oppassen geblazen voor je camera. De zon brak nu ook vol door, wat wilden we nog meer. Onderweg zagen we al heel wat papegaaiduikers en zeekoeten zwemmen. Hieronder een aantal foto's van onderweg en de diverse eilanden.

een kuifaalscholver houdt de wacht over de zeekoeten

zeekoeten en links een alk

nee dit zijn geen krijtrotsen, ze zijn wit van de vogelpoep

een rots vol met zeekoeten en drieteenmeeuwen

drieteenmeeuwen op het nest

Vuurtoren op Longstone

 

Aalscholver met vis

De zeehonden wuifden ons toe

aangekomen bij Innerfarne vlogen de noordse sterns ons letterlijk om de oren

Dit is voorlopig het 1e deel. Het 2e deel verschijnt zeer binnenkort. Hieronder alvast een voorproefje......

een groepje papegaaiduikers naast de boot